Reflüyü Nasıl Yendim

Ben de eski bir Reflü hastasıyım ve 1 sene kadar bu durumu yaşadım. Reflüyü yendiğim zaman hikayemi paylaşacağıma söz vermiştim. İşte hikayem.

1 sene önce bir enfeksiyondan dolayı haftalar süren bir antibiyotik tedavisine başlamıştım. Tedaviyi 3.kez denediğimizde farklı semptomlar göstermeye başladım: damağım iltihaplanmış, lenf nodlarım kabarmış ve boğazımda büyük bir top varmış gibi hissediyordum. Daha da kötüsü kronik olarak yorgun hissediyor günde 12 saat uyuyordum.

Gastrolojistim tiroid, diyabet veya başka bir enfeksiyondan şüpheleniyordu. Bir sürü testen sonra bunlar olmadığı anlaşıldı. Stresten dolayı olabileceğini düşünerek sakinleştirici ilaç yazdı. İlaçları kullanmaya başlayınca yorgunluğum daha da arttı ve diğer semptomlarım da değişmedi.

Bir sonraki ziyaretimde midemi muayene ederek midemin hala dolu olduğunu söyledi. 2 saat önce yemek yemiştim. Midemin yavaş çalıştığını söyleyerek damağında ki yanma hissinin mideden gelen gazlar sebebiyle olabileceğini söyledi. Reflü olduğum ortaya çıktı ve bazı ilaçlar yazdı.

İlaçları kullanmaya başladıktan 1 ay sonra kendimi iyi hissetmeye başladım fakat ilaçları keser kesmez çok daha kötü oldum. Geğirmemi engelleyemiyordum ve bunu her yapışımda damağım inanılmaz yanıyordu. Boğazım da kötüye gidiyordu. Boğazımda ki şişkinlik sanki heryeri kaplıyor gibi hissettiriyordu. Yiyecekleri yutmada sıkıntı yaşar olmuştum. Sürekli aç hissediyordum çünkü yemek yiyemesemde midem dolu hissettiriyordu.

Endoskopi oldum ve doktorum bende ileri düzey asit reflüsü (GERD) olduğunu söyledi. Yutma basıncımı ölçmek için manometer testi yaptı ve sonuç kötüydü. Hiyatus hernisi olduğumu ve alt özafagal sfinkter düzgün çalışmadığını söyledi. Yeni laçlara başladık fakat 2 ay sonra hala iyi hissetmiyordum. Doktorumu bir sonraki ziyaretimde de ameliyat kararı aldık.

Ameliyat fikrine hemen alışamadığım için bir süre bekledim. Bu dönemde 65 kilodan 55 kiloya düştüm. 3 doktora daha gittim ve onların da teşhisleri aynı idi. PH 24 testi yaptırdım ve bu testin sonucu da olumsuzdu. Bunun yanında doğal ürünler ve diyetler denedim fakat değişen birşey yoktu. Bir ara sadece tost ekmeği ve çay ile karnımı doyuruyordum.

Birgün akşam yemeğinde biriyle tanıştım. Arkadaşımla akşam yemeğindeydik vey an masamızda oturan yaşlı hanım benim neden yemediğimi sordu ve durumumu söyledim. Hemen çantasından bir kağıt çıkararak br doktorun telefon numarasını yazdı. Kocası da aynı durumu yaşamış ve bu doktorun yöntemleri ile  şifa bulmuş.

Doğrusunu söylemek gerekirse başta çok oldukça şüpheliydim fakat sonra yine de denemeye değer olduğunu düşündüm ve randevu aldım. Bütün testlerimi ve önceki doktor raporlarımı alarak yanına gittim. Testleri ve doktor raporlarına bakmak istemediğini çünkü kendisinde bir önyargı oluşturabileceğini, benden sadece şikayetlerimi listelememi istedi.

Daha sonra bana teorisini söyledi. Bende hernia ve GERD yoktu. Asit reflüsünün midenin altında yer alan ve bağırsağa açılan bir kasın kendini sıkıştırmasından dolayı olduğunu. Kasın isminin Pilorus olduğunu. İnsanların yoğun stress yaşadıklarında bu kasın kendini gerdiğini ve yemeğin mideden geçemediğini anlattı. Böylece yiyecekler uzun süre midede kalarak asit üretiyormuş. Yiyecekler mideden aşağı inemedikleri içinde sürekli geğirme hissiyle reflüye sebep oluyormuş.

Bunu öğrenmek benim için bir milat oldu. Açıkçası başlarda inanmadım. Yazdığı ilaçları kullanmaya başladım ve her hafta kontrole gittim. Kahve,çay,çikolata ve baharatı kestiğim bir diyetim vardı fakat doktorum herşeyi yememin bir sakıncası olmadığını söyledi.

İlaçlara devam ederken yogaya başladım. Doktorum stresten uzak yaşamam gerektiğini söylüyordu ve artık kendisine oldukça güveniyordum. Zamanla ilaç dozlarını da oldukça azalttık.

2 ay sonra doktorum birşeyimin kalmayacağını ve gastroskopiyle bir muayene yapacağını söylemişti. Endoskopi gibi birşey fakat mideden daha aşağıya inebiliyor. Pilorus kasına geldiğinde bir balon oluşturuyor ve 4 dakika bu şekilde kalıyor. Bu şekilde pilorusu yeniden çalıştırmak istiyorlar.

Genişletmeden sonra bütün ilaçları kestim. 1 yıl sonra ilk kez kendimi rahatlamış hissettim. En yakın restorana giderek baharatlı kebap ve ayran sipariş ettim J

Şu an çok iyiyim. Stresten uzak rahat yaşam sürmeye çalışıyorum. Yoga hala favorim. Kitap okuyarak kafamı dağıtmaya dikkat ediyorum.

Bu hastalıkla uğraşanlar için bir umut olması dileğiyle bu yazıyı yazmak istedim. Durumun ne kadar acı verici bir noktaya geleceğini biliyorum. Sakın teslim olmayın. Bir şekilde tedavinizi buluyorsunuz buna spor,iş değişikliği,ilaç tedavisi,ameliyat,hayat tarsi değişikliği de dahil. Yeni fikirlere de açık olun, tedavinizin önünde duruyor olması kuvvetle muhtemel. Vücutlarımız kendini tedavi edebilecek şekilde üretilmiş, doktorum sözleriyle “Vücut mükemmel bir sistem. Her ne kadar zaman zaman hastalansa da bu hastalığı yenecek kapasiteye de sahip.” İçinizde hastalığınızı yeneceğinize dair her zaman bir umut olsun.