Depresyon ile Savaşım

Gençken gerçekten kötü bir kızdım. Geriye dönüp baktığım zaman, depresyonumun başlangıcının o günler olduğunu fark ettim. Yaramazdım, insanların arkasından konuşurdum, iyi davranışlarım yoktu ve tam bir sorun çıkarandım. Otoriteden nefret ederdim. Kötüydüm.

Depresyonum tam olarak hangi sene başladı bilmiyorum ama 12 yaş civarındaydım. Ailem çok meşgul insanlardı. Okulda notlarım çok kötüydü. Ne yapmam gerektiğinin söylenmesinden nefret ederdim. İstediğim gibi giyinir, ev ödevi yapmazdım. Büyüdükçe daha da kötüleştim, daha kızgın ve aksi olmaya başladım. Bu kızgınlık ve depresyon reşit olduğum da da devam etti ve sonunda bana depresyon teşhisi kondu.

Bugün açık sözlüyüm evet. Aklımdan geçeni bir sebep olmadan yazacağım. Biraz laubaliyimdir ama başkalarının düşüncelerine saygı duyarım. Eski öfkeli ve çalkantalı kadın değilim. Artık sakinim ve ilaç tedavisine başladım. Hergün Sertralin (Zoloft) içiyorum. Sertralin, umutsuz ve kaybedicek bir şeyim yokmuş gibi yeniden depresyona girmemi engelliyor.