Hayata tek kulakla alışmaya çalışmak

Merhaba, 

öncelikle bu siteye nerden ve ne şekilde üye olduğumu hatırlamıyorum. aylardır hesabıma mailler geliyor şans eseri bu gece bi bakmak, bir şeyleri paylaşmak ihtiyacı hissettiğim için bunları yazıyorum.

7 yıl önce yani 11 yaşındayken yüksek ateşe bağlı sol kulağımda ani işitme kaybı yaşadım. çeşitli sebeplerden dolayı herhangi bir tedavi göremedim ve bugün sol kulağım hemen hemen sıfır duyma oranıyla hayatıma devam ediyorum. 5 yıl kadar önce kanal içi işitme cihazlarından satın aldım. ancak istediğim sonucu bulamadığım için kullanmayı bıraktım. okul ortamında pek sıkıntı yaşamıyordum o zamanlar. ancak şuan üniversitenin ilk yılındayım ve yeni yeni bunun sıkıntılarını çekmeye başladım. bu çok canımı sıkıyor. solumdaki insanın alçak sesle söylediği şeyi anlamakta güçlük çekiyorum. kulağıma bir şey fısıldamalarından zerre kelime anlamıyorum. çoğu zaman sesin ne yönden geldiğini ayırt edemiyorum. gerçekten yaşamayan bilmez bunun zorluklarını. kendimi avutacağım tek konuysa sağ kulağımın nerdeyse sol kulağımı aratmayacak şekilde iyi duyması. çoğu normal işitme düzeyine sahip insanın duyamadğı frekans seslerini falan duyabiliyorum mesela. ama bir kulak ne kadar iyi duyarsa duysun 2 kulağın yerini elbette tam olarak tutamıyor tabi.

 eminim bir sürü insan benim bu yaşadıklarımı veya daha fazlasını yaşıyordur ama nebileyim kulak, göz gibi değil. yani insanlara gidip gözüm bozuk deseniz normal gelir ama bir kulağım duymuyor dediğinizde daha farklı tepki veriyorlar. "nasıl ya neden ki nasıl oldu" sorularını sıralıyorlar. bu sebeple ailem ve bir kaç yakın arkadaşım hariç kimseyle paylaşmadım bu sıkıntımı. aksi bi durum olmadıkça da paylaşmayı düşünmüyorum. varsın solumda duran adamı duymayayım ne farkeder? sağ tarafıma geçmesini söylerim olur biter. nitekim de böyle yapıyorum.

konuşma konusuna gelince. şuana kadar orta derecede gürültülü ortamlarda pek sıkıntı çekmedim. ancak bar, gece kulubu tarzı yuksek sesli yerlerde doğal olarak zorlanıyorum. ha bir de sanırım hayatımın sonuna kadar telefonla konuşurken sağ kulağımı kullanmak zorunda kalıcam, tabii ona da bir şey olmazsa :)

keşke kulak sıkıntılarını gidermek de günümüz de göz sıkıntılarını gidermek kadar kolay olsa. bugün bir gözlük fiyatıyla işitme cihazı fiyatı arasında dağlar var. üstelik işitme cihazının kullanımı maalesef gözlük kadar kolay değil. bir sürü de masraf. umarım teknoloji çabucak gelişir ben ve benim gibi işitme zorluğu çekenler de bu dertten kurtulur. 

farkettim de baya iyimser yazmışım. "olsun, nolcak" falan. her zaman böyle değilim gerçi. bazen çok fazla kafama takıp kendimi bunalttığım zamanlar oluyor. allah'a isyan ettiğim zamanları da hatırlıyorum "neden ben?" diye. ama olan olmuş isyan edince düzelmiyor ki. bu şekilde kendini topluma kazandırmak zorundasın. bunu kabul ederek yapmak zorundasın. olmuyor diyip kendini eve kapatınca gene kaybeden sen olucaksın çünkü. eğer buraya kadar okuduysanız, ve benim sıkıntıma benzer ya da daha büyük bir sıkıntı yaşıyorsanız lütfen pes edip karamsarlığa kapılmayın. istedikten sonra çabaladıktan sonra başaramayacağımız hiçbir şey yok. ve biliyorum ki insanlar sandığımızdan daha anlayışlı. ben belki herkese söylemekte çekiniyorum ama eğer siz yapabiliyorsanız çekinmeyin. duyamıyorum deyin. siz karşınızdakine değil o size ayak uydursun. sesini 1 volum açsın mesela. ya da duyan kulağınızın yanında otursun. çok basit aslında di mi :)

her neyse, iyi oldu sanki içimi dökmek. iyi geceler diliyorum :)