ÜLSERATİF KOLİT VE HAMİLELİK HİKAYEM

Öncelikle herkese merhaba,

Buralarda dolaşıyorsanız,siz de benim gibi bu illet ile mücadele ediyorsunuz demektir.6 yıldır ülseratif kolit hastasıyım.Sülalemizde genetik yatkınlık mevcut.Bugün tesadüfen başka birşeyler okurken,hamilelik ile ilgili soru gördüm ve eski halim geldi aklıma,yazmak,paylaşmak istedim.

Evlendiğim yıl yakalandım hastalığa...Haliyele çoluk çoçuk işine bir türlü niyetlenemedik.Daha doğrusu gittiğim doktor,ben sana söyleyeceğim henüz zamanı var diyerek ötelememizi sağladı.4. yılın sonunda 'evet artık hazırsın,çocuk düşünebilirsiniz artık' diyince şaşırdık...Çünkü hala 3*3 500 mg salofalk  ve 3*1 50 mg imuran kullanmaya devam edecektim.Daha önce defalarca imuranı azaltmayı denedik,ve her seferinde hastalık yeniden atak yaptı ve başarısız olduk.İnatçı bünye işte,illa baskılanacak :)Salofalk zaten zararsız kategoride,ama imuranın gebelik kategorisi riskli...Doktorum bana bununla ilgili örnekler olduğunu, imuran kullanarak hamile kalabileceğimi,azaltmaya gidersek bu işin daha da zorlaşacağını söyledi.Alevlenme olabilirdi.Bu arada yanlış anlaşılmasın bunuları söyleyen gastroentroloji doktorum,jinekolog değil.

Ve ben hamile kaldım.Öncelikle kendime deneyimli,işinde gerçekten başarılı bir jinekolog bulmalıydım çünkü inanın hastalığınızı bilen bir kadın doğum doktoru sizin için nimet gibi birşey...Şükür buldum da,Kontrollere başladık,ben ilaçlarımdan bahsettim,beraber bir diyet ve spor programı oluşturduk.Bir de ülseratif kolitin dışında fazlaca kilo sahibiydim ve bu da hamilelik için tehlikeliydi zaten.Hamilelik niyetinde olan herkese şunu söyleyebilirim ki,doktorlarınızdan memnunsanız ve onlara gercekten güveniyorsanız,onları dinleyin,hamileliğinizde iletişimde olmalarını sağlayın ve gerisini Allah'a bırakın.Herhangi bir sağlık sorunu olmadan düşük yapan,sakat ve ölü doğumlar yapan binlerce insan var.Ben böyle düşündüm ve kaderimde varsa zaten yaşarım diye düşünerek tedbir almayı seçtim ve risk aldım.Çok şükür ki hiçbir sorunumuz olmadı.

Size biraz da hamilelikte neler yaptığımdan bahsetmek istiyorum.Dediğim gibi kilo problemim de olduğu için öncelikle kiloma dikkat ettim.Jinekoloğum her gittiğimde karbonhidratı ve şekeri ağzıma bile sürmemem gerektiğini hatırlatmaktan hiç vazgeçmedi sağ olsun.Bu arada yoğun tempoda da çalışmaya devam ettim.İnanın hamilelik ve iş arasında öyle bir bölünüyorsunuz ki,eliniz göbeğinizde toplantıdan toplantıya...ülseratif kolit aklınzdan uçup gidiyor.Zaten ilginç bir şekilde hamileyken hastalık baskılanıyor,uyuyor.Benim bu konuda en büyük destekçim eşim ve umudum oldu.Pozitif düşünmeyi hiç bırakmadım.Gerçekten insana bir azim geliyor,mesela öyle bir psikolojiye girdim ki,hala aş ermenin sadece psikolojik olduğunu düşünüyorum.O yüzden gece yarısı tatlılar,börekler vb. gereksiz gıdaları bu dönemde hiç ağzıma dahi sokmadım.İnanın böyle düşününce canınız da çekmiyor.Hem gastroentroloji doktorumun hem de jinekoloğumun ortak söylemi şu oldu bu dönemde,protein,protein ve protein.Neredeyse vejeteryan yaşayan ben,etçil bir canlıya dönüşmüştüm ayrıca peynirler,kaşarlar,yumurta...Ekmeksiz ve tatlısız yaşamayı öğrendim hamilelikte.Her sabah kahvaltıda 2 haşlanmış yumurta,1 avuç ceviz,yarım demet roka ve kocaman bir kaşar dilimiyle kahvaltı ettim hep.Hamileliğim kış dönemine geldiği için domates,salatalık gibi sera sebze meyvelerine hiç bulaşmadım.Ama bol bol et,yoğurt,peynir,yumurta,kış sebzesi ve yeşillik tükettim.Doktorlarımın tavsiyesiyle demir desteğini ve folik asit desteğini de hiç bırakmadım.Her akşam en az yarım saat karda fırtınada bile yürüdüm.Hasta olurum diye korkmayın,bu dönemde hamilelerin %60-70 i demir gibi oluyor,kolay kolay hasta olmuyor zaten.Naz yapmayın yeter:)Bu arada inanın bu hastalıkta hamilelik tek kişilik bir durum değil,sizin kadar eşinizin de hamile hissetmesi gerekiyor.Bizimki okadar hissetti ki,ben tüm hamilelik boyunca 5 kg alırken o 13 kg aldı:)Diyetinize yardımcı olmalı,yürüyüşlerinizde sizi yalnız bırakmamalı.Benimki hiç bırakmadı sağ olsun.Diyet konusunda da erkeklerin çoğu et seviyor zaten,seve seve size katılıyorlar...

Bütün bunlara ilk günlerden beri uydum.Çalışan biri olduğum için uykum da mecburi bir düzen içindeydi.Oğlumun gelişimi hep önde gitti,çok şükür hiçbir sorun yaşamadık.Taaaa ki 30. haftaya kadar.30. haftada,işyerindeyken karnımda değişik burkulmalar,gerilmeler hissetmeye başladım.Canım hiç acımıyordu,ama hissediyordum bir sorun olduğunu.Hemen doktora gittim,NST cihazına bağladı hemen ve erken doğum başlagıcı dendi..hemen ilaçlar,iğneler serumlar derken 1 gece kaldım hastanede.Şükür engelledik.Arkasından doktorlarım artık yavaş yavaş doğum raporlarına başlamamız gerektiğini söyleyince mecbur işe ara verdim,çünkü tehlikeli haftalardaydık,ülseratif kolitte zaten erken doğum vakaları sık görülüyormuş,ve benim bebeğim 3 hafta önden gidiyor,dışarı çıkmak için belli ki can atıyordu...eşşek sıpası:))

Rapor aldım ve işe ara verdim.Zaten ağırlaşıyorsunuz iyice..Öyle fıldır fıldır işte çalışmalar,toplantıdan toplantıya koşmaları isteseniz de yapamıyorsunuz.(bu lafım benim gibi işkoliklere) 4 hafta evde uyuyarak,kalan kısımda da yürüyerek geçti.35. haftada bende yine değişik hissiyatlar,hareketler...Üstelik bayram günüydü...Hastaneye gittik,kadın doğumcum tatilde.(adamın da bir hayatı var,hep başımızda duracak değil ya) NST normal, bu sefer tansiyonum 16/10.Acil sezeryan dendi.Başka bir doktor buldular,durumumu anlattık,ülseratif kolit hastası olduğumu söyledim.Sezeryanımı yapmayı kabul etti.Bayram Günü tam bir aksiyon oldu herkes için...Sezeryan ve anestezi biraz sıkıntılı geçti.Normalde çok fazla ülseratif kolit hastasıyla karşılaşmayan doktorlar için de bazen ilk deneyim olabiliyorsunuz,bu gayet normal...Ama Allah'a şükür çok duyarlı bir doktorla karşılaştırdı beni...

Bu arada doğumla alakalı jinekolojik açıdan normal doğum yapmaya hiçbir engelim yoktu.Hep normal doğum olsun istedim.Zaten ülseratif kolit ile acının dibine vurmuşuz,nekadar daha fazla olabilirdi:)Ama gastroentroloji doktorum kesinlikle sezeryan olmam gerektiğini,normal doğum sırasında atılacak kesiklerin ileride kolit olarak durumum ağırlaşır da cerrahi müdahale gerekirse,bazı sakıncalar yaratabileceğini belirtmişti.Anlayacağınız sezeryan kaçınılmazdı zaten...Bu ayrıntıları muhakkak doktorunuzla konuşun...

Neyse çenem çok düştü...35. haftanın başında 3,5 kg bir bebek doğurdum arkadaşlar.Bunun için nekadar şükretsem az...Oğlum şimdi 11 aylık ve sağlıklı.Gelişim karnımdaki gibi yine önden gidiyor.(Maşallah deyin lütfen)Diyeceğim şu,doktorlarınıza güvenin,ilaçlarınızı bırakmayın diyorlarsa bırakmayın,onların dediği şekilde beslenin,spor yapın.''bu hayatta kaç kere hamile kalacağım yaaahu?'' deyip naz yapıp,yalandan aş erip etrefınızı perişan etmeyin,abur cubur,işlenmiş şarküteri ürünlerine,şekerli gıdalara,hamurlara,ekmeklere saldırmayın.Unutmayın siz bir ülseratif kolit hastasısınız ve her gün almak zorunda olduğunuz ilaçlarla karnınızdaki canlıya gelebilecek her zararı böylece bertaraf etmek zorundasınız(!)Bir de karnınızdaki canlının yemeklerini seçme şansı yok,en sağlıklı ve size en uygun şekilde yiyip ona iyi bakmak zorundasınız.Doğumdan sonra sapıtın,ama karnınızdakini düşünüyorsanız hamileyken yapmayın lütfen...

Bu yazının sonunda,(isim vermemde sakınca yoktur sanırım) sevgili gastroentroloji doktorum Prof.Fatih Beşışık'a,8,5 ay takibimi yapan Sayın Jinekolog Hakkı İnce'ye,Sezeryanımı yapan ve hiç bilmediği bir hastayla belkide kendi hastalarından bile çok ilgilenen Jinekolog Eser Ağar'a buradan çok teşekkür etmek istiyorum.

Tüm önemli ayrıntıları yazmak istedim.İnşallah sizlerin de böyle güzel,umut dolu,keyifli hikayeleri olur...Bir kişiyi bile motive edebilirsem ne mutlu bana(!)Benim yıllarım blog okumakla geçti,başka şeyler için hala da burdayım...Herkes kötü şeyler yazıyor,ben de güzelini paylaşmak istedim.

Allah hepimize,acil şifalar,mutlu günler nasip etsin...Doktorlarımızı başımızdan eksik etmesin...

İyi düşünün iyi olsun :)