süprizin devamı...

evimizdeydik çok şükür. ama bir sürü ilaç kullanıyordu annem.okadar çoktu ki saatleri şaşırmamak için liste yapmıştım .normal yaşantımıza dönmeye çalışıyorduk aradan bır hafta geçti.annem bır anda fenaşlatı. tansıyon alamadım.okadar çok çarpıntısı vardıkı tansıyon aletı ölçmedi.acile gittik hemen kardıyolojı gördü.kadın dogum geldi.tetkikler vs. herşey normaldi. bağırsakları yapışmış uzun sureli yapışıklık nabız artışı yapıyormuş ama farkedemedı doktorlar.ameliyatı yapan doktora haber verdım . hastaneye çağırdı bızı.o gece istanbula   gittik.4 gun daha yattık hastanede yıne bir sürü tetkik vs. yapıldı. anormal bir durum görünmuyordu. bu  şekilde 3 kez daha  hastanede yattık 3-4gün  süreli. vucüt fonsıyonları normale dönmüştü artık ilaçları kesti doktor.ileostomısı normal çalışıyor sokaga çıkıp artık yüyüş yapabiliyorduk.5 ay oldu .annem çok şükür iyi.ancak ilestomısı kapanmıcak .bütün bir ömür onunla yaşamak zorunda .şimdilik. doktor bize illeostomısını kapatırız ama koplikasyon gelişebilir tekrar sızıntı yaparsa eger ikinci bir enfeksiyonu kaldıramaz ve hastayı kayberız dedi. ben olsam bu riski almam.böyle kalsın diyor.ama bilemiyorum.doğrusu hangisidir.ameliyat olmalımı yoksa bir ömür ileostımı ile yaşamalımı. ...

   annemin hikayesıde böyle ne yazıkkı. rabbim bizi vicanlı  hekimlerle karşılaştırsın.mesleğini yapamıyanı meslekten men etmelilerki kimsenın hayatıyla oynanmasın....