ve hayat

herkeze öncelikle merhaba hastalığım 22 yasında ortaya cıktı evlendikten 1 ay sonra her şey güzel gidiyordu evliliğimizde ama bende aşırı hareketlilik çok konuşma başladı etrafımdakiler sevdiğim insanla evlendiğim için heyacanlı zannediyordu fakat zaman gectikçe insanlara kırıcı olmaya başladım evden dışarı çıktığımda saatlerce yürüyordum farkında olmadan eşim bu durumdayken eve geldiğimde kapıyı kilitliyordu onun için cok üzücü durumdu ve aradan kısa zaman gectikçe hanisilasyonlar görmeye başladım kendi üstün insan zannediyordum ben neler olduğunu bilemiyordum bu durumu aileme anlattım ve doktora götürdüler beni doktor bi tanı koymadan depresyon ilacı verdi o ilacı içtiğim zaman dahada hareketleniyordum hep kendi kendime kafamdan sorunlar yaratıyordum aradan 1 hafta gecti eşimi evden kovdum o gitmişti 2 saat sonra pişman oldum onu aradım her yerde bulamadım fakat aileme sorduğumda senin hastaneye gitmen gerek yarın gidelim dediler ben bunu kabul etmedim ve intahar düşünceleriyle yaşıyordum kendimi tam intahar edecek ken arkadasım tuttu ve ambulans geldi sonra hastane 35 gün boyunca tedavi gördüm eşim her gün geldi yanıma fakat kullladığım ilaçlar cok fazlaydı ve hareketsizdim aradan 1 hafta gecti ve eşim beni terk etti bende bir etkisi fazla olmadı kendime hep söyledim ben bu hastalığın üstesinden gelecem diye ilaclarımı ihmal etmedim çünkü o korkuları öfkeleri tekraar yaşamamak için . her keze yaptığımdan pişmanım fakat benim elimde olan bir şey değildi . bizler yine şanslıyız çünkü tedavisi mümkün bi hastalık ve hastalara sunu söyluyorum ilaçlarınızı kesinlikle ihmal etmeyin hayatı dolu dolu yasayın kendinizi üzmeyin neden ben demeyin