Bir sebebi var(mış)

Merhaba arkadaşlar,

Benim hikayem ilkokul 1. sınıftan başlıyor sanırım. O zamanlar okuma konusunda güçlük çektiğimi farkeden ilkokul öğretmenim sayesinde ailem gözlerimin bozuk olduğunu farkedip bana gözlük aldı. İlkokul 3 e kadar kullandığım gözlük daha sonra bi daha takmamak üzere hayatımdan çıktı çünkü artık bir şekilde gözlerim düzelmişti. Aslında sanırım bu durum benim için bi şeylerin iyiye gittiğine değil tam tersine işaretmiş ama biz bu durumu o zaman farketmemişiz. Hatta uzun bir süre bozuk olan gözlerimin düzeldiğini bu yüzden normal insanlardan daha fazlasını hatta %150 görebildiğimi düşünmüştüm, çocukluk işte. 
Liseyi bitirip üniversiteye geçtiğim zaman belki de uzun zamandır benimle birlikte olup benim hayatımda olduğunu yeni farkedeceğim MS ile tanışacaktım. Fazlasıyla doğuştan şanslı atipik bir birey olduğum için pek çok hastalık geçirdim. MS olduğumu düşünmem ise şöyle başladı üniversite 1. sınıftayken sağ gözümün üst kısmında hafif bir kararma olduğunu hissediyordum başlarda rahatsız edici gelmeyen bu durum bir süre sonra bakmak istediğim yere odaklanmadığım zaman bazı şeyleri göremediğimi farketmeme sebep oldu. Durumu arkadaşlarıma anlattığımda öyle bir şeyin olmadığını gereksiz kuruntu yaptığımı hatta benim hypocondriac(hastalık hastası) olduğumu düşünmeye başladılar. Ben kendimde farklı bir durum olduğunu hissediyordum ama tam olarak ne olduğunu anlayamıyordum.
Doktora gidiş hikayem ise şu şekilde gelişti bir gün yataktan çıkıp salona giderken odamdaki çekmecenin köşesine sağ ayak başparmağımı çarptığımda bunu hissetmediğimi farkettim. Normalde çok acı vermesi gereken bi olayı ben farketmemiştim bile ve baş parmağım vurduğum anda kıpkırmızı olmuştu. Bu durumu internette araştırmaya başladığımda daha önce hiç adını bile duymadığım Multipl Skleroz ile 4 ekim 2011 günü tanışmış oldum daha önce hayatımda beni etkileyen sık idrara çıkma, hafif karartılar ayağımdaki karıncalanmaların bir sebebi olduğunu öğrendim. 

Şu anda fizik tedavi görüyorum ve bu hastalığın moralini hep yüksek tutan insanları daha az etkilediğini düşünüyorum. Ne zaman beni üzecek bir durum gerçekleşse o gün kendimi daha kötü hissediyorum. ve bütün MS hastalarına kendileriyle barışık yaşamalarını tavsiye ediyorum. Hepinize iyi günler.