Baştan Sona Ülseratif Kolit - İlk kan damlası

Tekrardan merhabalar.

       

       Bu 3. blog yazım. Beni artık yavaş yavaş tanımaya başladınız diye düşünüyorum. Bir önceki blog yazımda hastalıktan önceki dönemimi ve hastalığın ilk belirtilerini anlatmıştım. Bu blogumda ise Hastalığın en önemli belirtilerinden biri olan kanamayı ilk yaşadığım zamanları anlatmaya çalışacağım.

       Bir önceki blog yazımın sonunda anlattığım 10 günlük kabız ve karın ağrılı dönemin ardından tuvalet durumlarım günde 2-3 arası mukuslu ve kanamasız şekilde 2-3 ay devam etti. Yaz tatilimi o şekilde geçirdikten sonra eylül ayı geldi ve okul başladı. Tuvalet sayım yavaş yavaş artıyordu ve artık eskisi gibi kahverengi değil de pembemsi bir renkteydi. Normalde hastalık vs. gibi durumları hiç kafaya takmayan bir insan olduğum için bu olayları gerçekten hiç önemsemedim. Sanki normalmiş gibi geliyordu bana. Sonrasında bu pembelik kırmızılığa dönmeye başladı , fakat hala gözle görünür bir kan damlası yoktu. Bu şekilde devam ederken sanki benim haberim yokmuş gibi gözle görülür şekilde damlama ve dışkıya sürülü şekilde kanama başlamıştı. Şuan bu kanamanın tam olarak başladığı günü hatırlayamıyorum , herhalde pek önemsemediğimden. Bu kanama olayı devam etti ve bende babama söyledim. Babamla internetten araştırdık ve ulaştığımız sonuç 'hemoroid' oldu. Geçer dedik ve konuyu araştırmayı bıraktık. Kanama başlayalı artık 2-3 ay olmuş ve tuvalet sayım günde 8-10 lara çıkmıştı. Her nedense bu 10 kere tuvalete çıkmak bana normal geliyordu. Okuldan eve geldiğimde kendimi tuvalete zor atar olmaya başlamıştım. Tuvalet alışkanlığım dışkının şekli bozulmuş , mukuslu , iltihaplı ve kanamalı bir hal almıştı. Biz tekrar araştırdık ve ülseratif kolit hastalarının bulunduğu forumu bulduk. Okuduk  , inceledik ve kendi kendimize 'yok ya böyle bir hastalık değildir' deyip yine geçiştirdik.

       Kanamalı dışkılama başlayalı artık 7-8 ay olmuştu ve biz bunun durmayacağını geç olsada artık anladık. Ailemle iyice konuştum ve geçte olsa doktora gitme kararı aldık. Annem aslında en baştan hep doktora gitmem gerektiğini söylüyordu fakat ben babamla gitmek istediğim için ve onunda işleri uymadığı için uzun bir süre ertelendi. Hastanelerle pek işimiz olmadığı için kısa bir araştırma yaptık ve evimize en yakın olan özel bir hastaneye gittik.

       Bu blog yazımın sonuna geldik. Bir dahaki blog yazımda doktor ile ilk görüşmemi ve hastane sürecinden bir kesit anlatacağım. Sağlıcakla kalın.



Melike demis ki:

Hikayelerini bir solukta okudum, çok güzel yazmışsın :) Şu an nasıl durumun?
Beğen (1) | Rapor | Permalink | 11 years ago

Gökhan Semiz demis ki:

Beğenmenize sevindim , teşekkür ederim :) Hikayelerin devamı yakında geliyor :) Şuan İmuran+Kortizon tedavisindeyim. Allaha şükür hiçbir sıkıntım yok.
Beğen (0)Rapor | Permalink | 11 years ago

assurdo demis ki:

7-8 ay çok iyi dayanmışsın Gökhan. Ben 1 hafta boyunca günde 10 defa gitmeye dayanamamıştım, hemen doktora gidip ilaç tedavisi başlamıştık. Gerçi erken teşhisin de bana bir katkısı olmadı.7-8 ayda hastalık çok hızlı gelişti, yüksek doz kortizon kullanmaya başlamıştık bile. Hikayenin devamını bekliyoruz.
Beğen (1) | Rapor | Permalink | 11 years ago

Gökhan Semiz demis ki:

Bencede bu hastalıkta erken teşhisin çok bir önemi yok gökhan abi. Önemi yok derken erken teşhis olunca hastalıktan pek kurtulan yok , her türlü ister erken ister geç olsun belirtiler ortaya çıkmışsa gün geçtikçe ilerliyor.
Beğen (0)Rapor | Permalink | 11 years ago
DMCA.com Protection Status