Eskiyi unuttum

Bisikletle Erciyes Dağı’na kan ter içerisinde tırmanırken uzun zamandır paylaşım yapmadığımı düşündüm. Herşeyin yolunda gitmesiyle paylaşım yapmanın arasında ters bir orantı var.

Olay sende bitiyor lafında bir gerçeklik var. Kolektomi ameliyatı geçirmiş biri olarak söylüyorum bunu. Kapama ameliyatım bittiğinde doktorum bundan sonra sıvı kaybına dikkat etmem gerektiğini söylemişti. Bense 40. kilometrede bitirdiğim 2x75ml’lik suluklarımı 19 kilometre sonra doldurmanın hayalini kuruyordum. Hava 39 derece olmuş, bisiklet üzerinde suratıma çarpan rüzgar dilimle ıslattığım dudakları anında kurutuyordu. Kaskımdan kadroma düşen ter damlaları sağanağa dönmüştü. Su istasyonuna bir varayım kafamdan aşağı boca edeceğim bütün suları.

Kapama ameliyatımdan sonra böyle limitlerimi zorlayan o kadar çok olay yaşattım ki kendime. Sele üzerinde binlerce kilometre gittim, bisiklet festivallerine, yarışlara katıldım. Bisiklete dönüşümde Kapadokya’nın rolü çok büyük. 2012 baharında kapama ameliyatımı olmuştum ve Temmuz ayında Kapadokya Bisiklet Festivali vardı. Spora 3 sene ara vermiş biri için 3 ay içerisinde 4 günlük, tırmanışlı bir etaba hazırlanmak adeta kendinize bir meydan okuma. Festivalin sonunda ise yaşam doluydum. İşte bu diyordum artık eski Gökhan olacaksın geriye bakmak yok. Eylül 2015’te ise Ürgüp’te başlayıp Erciyes’in zirvesinde biten 90km’lik bir etabı arkamda bırakıyordum. Kapadokya benim eskiyi unuttuğum yer.